sanki reel dünyamız bir ağrı kesici ilacı,ve kutsal kitaplar da o ilacın kutusudan çıkan prospektus gibi geliyor bana ne biliyim ya da sadece orijinal film dvdlerinde bulunan ekstra sahneler gibi,ne olacağı yazıyor ama yazılanlar reel dünyadan çok uzak be abicim kutsal kitaplarda yazanlar,bu zahiri dünyaya göre çok farklı,
bu kutsal kitap vs. gibi din bazlı şeyleri düşünürken,ne bir dinci birey ne de ateist birey keza deist birey ya da agnostik birey olarak ele alıyorum,
öyle 40 yıllık lümpen filozoflar kadar da koyu derecede sorgulamıyorum.
ben arıyorum abicim,kendimle ilgili tek ve net olarak bildiğim şey sadece bu var,tabi sen durduğun yerde istediğin kadar sorgula o senin için tüyden hafiftir,ama ben ararken sorguluyorum hafif derecede bir sorgu bu ama iki tane eylem yaptığım için incecik sorgum gülle gibi omzumda ağırlık yapıyor,ama ben bu duruma da alıştım ve adapte oldum,omzuma aldığım yük miktarını sadece ben belirliyorum,artık kolum ve omzumdan herhangi fiziki eylem yapan uzvum belirlemiyor ne kadar ağırlık kaldıracağımı,beynim belirliyor sadece,ya da kafamın içindeki olan şey her neyse,kafa tasımın içinde bitiriyorum herşeyi,
ben kafatasım ve kafatasımın içindeki beyin birbirleriyle uyumlu halde tabiri caizse voltran oluşturmakta ve tek kuvvet olarak davranmakta,baba-oğul-kutsal ruh olarak düşüne bilirsiniz,ya da isanın 12 havarisi,ya da mübatek sahabeler, hatta anadolu-horosan erenleri nin aslında ne kadar bir olabildikleri örneğini düşüne bilirsiniz,
kendi adıma konuşuyor ve yazıyor olmam ,bu arama yolculuğumda bana refaket eden 5 duyu organılarımın ürünüdür,herseye rağmen.
(sizleri seviyorum.)
<3